Hepimiz kendi kök ailelerimizden bazı davranış kalıpları getiririz. Buna kendi evimiz diyebiliriz. Sonra kurduğumuz ilişkilere bu davranış kalıplarını aynen uyarlamak ister ve partnerlerimizle çatışırız.
Oluşturduğumuz davranış kalıplarını evin tuğlaları gibi düşünebiliriz. Bazı tuğlalar sağlam olacaktır. Bazıları ise yıkık olacaktır. Kendi evimizin en sağlam tuğlalarını alıp partnerimiz de kendi evinin en sağlam tuğlalarını getirdiğinde ortaya yeni çok daha güçlü bir ev inşa ederiz.
Ne demek istiyorum?
Yani özetle Kendi doğrularımıza dayatmaya çalışmak yerine kendi ailelerimizden öğrendiğimiz güçlü, sağlıklı, doğru davranış kalıplarını benimseyip kendi güçlü yanlarımızla partnerimizin güçlü yanlarını birleştirirsek çok daha güzel ilişkiler kurarız.
O yüzden “Kimin doğrusu doğru değil, birlikte doğrularımız nasıl olur?” şeklinde ilerleyebiliriz.
