Sen de kendine karşı bu cümleyi çok kurarken duyuyorsan kendini gel bir birlikte bakalım.
Eğer çocukluğunuzda ebeveynleriniz tarafından duygusal ihtiyaçlarınız karşılanmamışsa veya olumsuz muamelelere maruz kalmışsanız “Bir dakika ya onlar bu kadar kötü olamaz. Demek ki ben kötü bir çocuğum.” olarak kendinizi etiketlersiniz. Çünkü onların yaptıkları sizin başa çıkabilme becerilerinizin çok ötesindedir. Düşünsene küçüksün, maddi manevi onlara muhtaçsın.
Napacaksın o zamansa?
Orada kalıp onları kabullenmeyi, sevmeyi tercih edeceksin. Onlar tarafından görülmek duyulmak sevilmek için de ne yapacağını şaşıracaksın.
Öğrendiğin şey bu olunca ilerleyen yıllarda partner ilişkilerine de artık muhtaç olmasan bile mecbur olmasan bile orda kalmak zorunda hissederek sürekli kendini sevdirmek için çabalayıp duracaksın.
O yüzden unutma ki şimdi artık çaresiz değilsin. O küçük çocuk büyüdü. Terk etme, vazgeçme gücüne sahip.
Sen de ilişkilerinde benzeri sorunlar yaşıyorsan benimle iletişime geçebilirsin.
