Kadın beyni, erkek beyni.
Evet, hepimiz ilişkide farklı kalıplar uyguluyoruz. Bunun sebebi hem nörolojik, hem biyolojik. Kadınların östrojen hormonu; sadakat, empati ve duygusal bağlılık gibi konulara daha çok önem vermelerine neden olurken; erkeklerde testosteron hormonu, cinsellik ve fiziksel çekim gibi ödül mekanizmasıyla ilişkili dinamikleri ön plana çıkarır.
Genel olarak baktığımızda, erkeklerin ilişkinin başında daha heyecanlı olduğu ve daha çok çaba sarf ettiği görülürken, kadınlarda bu dönemde serotonin seviyesi daha düşüktür. Daha sonra bağlanma gerçekleştikçe oksitosin hormonu artar ve bu da daha sağlıklı, daha kalıcı ilişkiler kurmalarını sağlar. Erkeklerde de oksitesin salgılanır, ama bu daha geç gerçekleşir. Yani kadınlar daha geç bağlanır ama daha kalıcı bağlanır. Erkekler ise daha çabuk bağlanır ve daha çabuk sıkılabilir.
Yine bir başka farklılık ise; erkeklerin beğenilme takdir edilme, övülme gibi durumları önemsemesi, kadınların ise tamamen sadakat, empati gibi durumları önemsemesidir.
Ve son olarak baktığımızda kadınların sağ ve sol beyni kullandıkları, yani duyusal ilişkilerin, iletişimin olduğu, sadakatin olduğu, bağlılığın olduğu, anlaşıldığını hissetmenin olduğu ilişkileri daha çok önemsedikleri görülür. Erkeklerin ise ön ve arka beyinlerini kullandıkları, yani sorunlardan çok çözümler üzerine düşünmeyi tercih ettikleri görülüyor. Bu yüzden ilişkilerde kadınlar duygulardan, erkekler çözümlerden bahseder.
Farklı olmamız, uyumsuz olduğumuz anlamına gelmez. Yeter ki birbirimizin farklılıklarını bilelim ve saygı duyalım.
