Dikkat ettiniz mi günümüz ilişkileri artık oldukça kısa sürüyor ve duygusal bağlar oldukça zayıflamış durumda. Peki neden?
Çünkü pek çok kadın aslında güçlü erkek istediğini söylese de kadınlar güçlü erkek değil yanında güçlü hissettikleri erkekleri isterler. Kadınlar sahiplenilmek ister. Korunmak, kollanmak ister ama biraz özgürlüklerine müdahale edildiğinde “Sen beni kısıtlıyorsun! Sen beni baskılıyorsun!” der.
Aslında hepimiz yol gösterilsin, bize rehberlik yapılsın istiyoruz ama bu yol bizim yolumuzla örtüşmediğinde “Sen beni manipüle ettin!”diyip çıkıveriyoruz işin içinden.
Aslında hepimiz o kadar özgürlüğümüzü yitirmekten, ben olmaktan çıkmaktan ve zarar görmekten korkuyoruz ki sürekli bir defans halindeyiz. Karşımızdakine karşı hep ya bana zarar verirse, ya beni incitirse korkusundan kaynaklı kendimiz olamıyoruz.
Gerçek bir ilişki aslında karşılıklı fedakarlığa dayanır. Hep onun senin için bir şey yapmasını beklemek yerine senin de partnerin için bir şeyler yapman gerekir. Fedakarlıklar yapman, özveride bulunman beklenilir.
Gerçek bir ilişki aslında güvene dayanır. Teslimiyete dayanır. Sürekli savunma halinde olarak zaten güçlü bağlar kuramayız. Peki sor bakalım kendine sen gerçek bir ilişki yaşamak mı istiyorsun yoksa incinmekten korkup hep savunma halinde kalmak mı istiyorsun? Ne dersin?
